در سیستمهای فایل لینوکس، هر فایل یا دایرکتوری به وسیله یک ساختار دادهای به نام iNode شناسایی میشود. iNode اطلاعاتی مانند نوع فایل، مجوزهای دسترسی، مالک، اندازه، زمانها (ایجاد، تغییر، دسترسی) و آدرسهای بلوکهای داده را در خود نگه میدارد. به عبارت دیگر، هر فایل یا دایرکتوری که در سیستم فایل لینوکس ذخیره میشود، یک iNode اختصاصی دارد.
مفهوم محدودیت iNode:
محدودیت iNode در هاست لینوکس به تعداد iNodeهایی که سیستم فایل میتواند مدیریت کند اشاره دارد. هر iNode معادل یک فایل، دایرکتوری یا لینک است. وقتی تعداد فایلها یا دایرکتوریها در سیستم افزایش مییابد، به تعداد بیشتری iNode نیاز است. بنابراین، اگر تعداد iNodeها به حد مجاز خود برسد، حتی اگر فضای دیسک هنوز پر نشده باشد، دیگر نمیتوان فایل جدیدی ایجاد کرد.
چرا محدودیت iNode مهم است؟
- فضای موجود: تعداد iNodeها از پیش توسط سیستم فایل هنگام فرمت کردن دیسک تنظیم میشود. اگر تعداد iNodeها محدود باشد، ممکن است حتی اگر فضای دیسک کافی باشد، نتوانید فایل جدیدی ایجاد کنید.
- کاربرد در هاستینگ: در هاستهای اشتراکی لینوکسی، محدودیت iNode میتواند تأثیر زیادی بر روی عملکرد سایتها داشته باشد، زیرا هر فایلی که در سرور ایجاد میشود (حتی فایلهای موقتی یا کشها)، یک iNode اشغال میکند.
چگونه محدودیت iNode را برطرف کنیم؟
اگر به ترمینال لینوکس دسترسی دارید ، برای مشاهده وضعیت iNodeها در سیستم لینوکس، میتوانید از دستور df با گزینه -i استفاده کنید:
Shortlink for this post: https://blog.talahost.com/?p=1139